سخنانی زیبا از امام علی (ع) در نهج البلاغه
آرزوهایتان را به کسانی متوجه کنید که دلهایتان آنها را دوست دارد.
- عبرتها چه بسیار است، لیکن پند گرفتن کمتر است.
-هر تنفس انسان گامیست که بسوی مرگ بر میدارد.
-مردم دشمن چیزهایی هستند که نمیدانند.
-بهترین زهدها، پنهان داشتن آن است.
- دانش نگهبان توست، در حالیکه تو ثروت را باید محافظت کنی.
- دانشمندان، به علت کثرت نادانان غریبند.
- بی ارزشترین مردم، کم دانشترین آنهاست.
- فقر و تنگدستی، مرد باهوش را گنگ و لال میکند.
- قرض کردن زبونی و خواری است.
- برای دنیا به گونه ای زندگی کن که گویی تا ابد زنده ای و برای آخرت به گونه ای زندگی کن که گویی لحظه مرگت نزدیک است
- فرزندان خود را بااخلاق خود تربیت نکنید، زیرا که آنان برای زمانی غیراز زمان شما خلق شده‌اند.
- هیچ فقیری گرسنه نمانده مگر درسایه آنکه ثروتمندی از حق او بهره‌مند گشته است.
- چون تو به جانب مرگ میروی و مرگ جانب تو می‌آید، زود به یکدیگر خواهید رسید.
- هر که خود را پیشواى مردم خواهد ، باید که پیش از ادب کردن دیگران به
ادب کردن خود پردازد و باید که ادب کردن دیگران به کردار باشد ، نه به گفتار . کسى که آموزگار و ادب کننده خویش است ، سزاوارتر به تعظیم است ، از آنکه آموزگار و ادب کننده مردم است .
- شکیبایى به قدر مصیبت نازل مىشود ، هر کس که به هنگام مصیبت بر زانو زند ، پاداشش از میان مىرود .
- مردم در دنیا دو گونه کار کنند : یکى در دنیا ، براى دنیا کار مىکند و دنیا چنانش به خود مشغول داشته که به آخرتش نمىپردازد و مىترسد که بازماندگانش گرفتار فقر شوند و حال آنکه ، خود از دنیا در امان است . چنین کسى عمر خود را براى سود دیگران تباه مىکند و آن دیگر در دنیا براى آخرتش کار مىکند ، پس بهره او از دنیا بىهیچ رنجى به دستش مىآید . چنین کسى نصیب خود از دنیا و آخرت فراهم آورد و مالک دو سراى شود . در نزد خداى هم آبرومند است و هر حاجت ، که از او خواهد ، برآورد .
- آبروى تو آبى است بسته . درخواست از دیگران آن را قطره قطره مىریزد ، پس بنگر که آبرویت را نزد که مىریزد .
- سختترین گناه ، گناهى است که گناهکار حقیرش شمارد .
- بدترین دوستان تو ، دوستى است که براى او خود را به رنج و تکلف اندازى .
- فرزند آدم به چه چیز خود مىنازد ؟ آغازش نطفه بود و پایانش مردار شود . توان آن ندارد که خود را روزى دهد و نتواند که مرگش را از خود دفع کند .
- عید از آن کسى است که روزهاش پذیرفته شده و نمازش را پاداش دادهاند . هر روزى ، که در آن روز ، خدا را معصیت نکنى ، تو را روز عید است .
- بزرگترین حسرتها ، در روز قیامت ، حسرت کسى است که در نافرمانى خداوند ، مالى گرد آورد و دیگرى آن را به ارث برد و در راه خداى سبحان انفاقش کند و به بهشت رود و آن مرد نخستین را به سبب آن به دوزخ برند .
- گروهى ، خدا را به شوق بهشت مىپرستند ، این عبادت بازرگانان است و گروهى خدا را از ترس عذاب او مىپرستند ، این عبادت بردگان است و گروهى خدا را براى سپاس او مىپرستند ، این عبادت آزادگان است .
- در صفت مؤمن چنین فرمود : مؤمن را شادمانى در چهره است و اندوه در دل حوصلهاش از همه بیش است و نفسش از همه خوارتر . برترى جویى را خوش ندارد و از خودنمایى بیزار است . اندوهش بسیار و همتش بلند و خاموشیش دراز و وقتش مشغول است . مؤمن صبور و شکرگزار است ، همواره در اندیشه است و در اظهار - نیاز امساک کند . نرمخوى و نرمرفتار است . نفسش از صخره سختتر است ، در عین حال ، خود را از بردگان کمتر مىگیرد .
- اجر و مزد مجاهد شهید در راه خدا ، بالاتر از اجر و مزد کسى نیست که بر گناهش توانایى هست ، ولى پاکدامنى مىورزد . نزدیک است که مردم پاکدامن در زمره ملایکه در آیند .
